Renner van het Jaar, gevolgd door Thor Hushovd: Philippe Gilbert

In 2011 was hij al even moeilijk uit het nieuws weg te slaan als de regeringsonderhandelingen. Maar in tegenstelling tot de Belgische politici, wist de Belgische kampioen de hoogtepunten aaneen te rijgen. Vanaf de eerste startschoten van het seizoen, schoot Philippe Gilbert als een komeet weg, om de rest van het peloton doorgaans pas achteraf onder de douches terug te zien - waarmee we niets willen insinueren. Die vorm wist hij het hele jaar vast te houden. Geen wonder dan ook dat Gilbert met kilometers voorsprong onze Renner van het Jaar is. We leggen onze opinie uit aan de hand van vier redenen die er niet om liegen.

Reden 1: De Phille wist zelfs Rambo te kloppen

Phillipe Gilbert was met fietslengten voorsprong de zegekoning van het voorbije seizoen. De meest spraakmakende van zijn 20 zeges waren de Amstel, de Brabantse en de Waalse Pijl, Luik-Bastenaken-Luik, een Tourrit (+ een gele, enkele groene én enkele bolletjestruien) en de Classica San Sebastian. Tussen de soep en de patatten door wist hij ook nog twee rondes op zijn naam te schrijven (de Ster-Elektro en die van België) en bedwong hij met de meeste flair de West-Vlaamse cols van het Belgisch kampioenschap.

Toch was de tegenstand niet van de poes. Ene Niko Eeckhout, bijgenaamd Rambo, reeg ook verschillende koersen aan zijn degen en naderde Gilbert tot bijna op twee meter (aan de start). En we weten allemaal: wie Rambo kan verslaan, kan de rest van de beestenbende ook wel aan.

Reden 2: De Phille schreef geschiedenis

Niemand deed het Philippe Gilbert voor om het vierluik Brabantse Pijl – Amstel Gold Race – Waalse Pijl – Luik-Bastenaken-Luik in één en hetzelfde jaar te winnen. Zonder hem een groot literair talent te zijn (hoewel hij ooit al een werk over courante vogels wist te schrijven), wist de man van Aywaille toch Geschiedenis te schrijven. Michel Wuyts zou de term ‘merckxiaans’ uit de kast durven halen, wij houden het op 'animalesk'.

Zelfs Niko Eeckhout slaagde er nooit in om een dergelijk kunstje op te voeren. De Phille kan daarentegen dan weer geen fietskaders plooien.

Reden 3: De Phille won niet enkel koersen, maar ook een dressoir vol prijzen

Wie een prijs wou winnen in 2011, richtte zich beter op iets anders dan wielrennen, want Gilbert fietste zowat alle koerstrofeeën die men kan winnen bijeen. Hij won behalve de Kristallen Fiets ook de Vélo d’Or, als beste renner van het peloton. Dat had hij zelf ook beklemtoond door de World Tour als eerste af te sluiten. In eigen land won hij nog de Flandrien-trofee en de titel Sportman van het Jaar, al voor het derde jaar op rij. 

We raden Gilbert aan zijn Kristallen en zijn Gouden Fiets achter slot en grendel te bewaren. Als Niko Eeckhout passeert, bestaat het risico dat hij ook die twee weet te plooien.

Reden 4: De Phille scoorde ook met zijn vrouw

Patricia Zeevaert, beter gekend als mevrouw Gilbert, stond dit seizoen allerminst in de schaduw van haar man. Haar meest opzienbarende prestatie leverde ze op de uitreiking van de Kristallen Fiets. Ze verscheen daar op het toneel met een soort ananaskapsel. Creatief zijn met kapsels zit blijkbaar in het gezin. Ook de Phille had er een handje van weg, met zijn geelgeblondeerde coupe tijdens de Tour. 

Voor alle duidelijkheid: Niko Eeckhout heeft géén ananas op het hoofd. Hoogstens een helm.