 |
| Bron: 4.bp.blogspot.com |
"Ne mensch moet nie zaeghen. Maer soms is het gedomme moeilyk om het te laeten. Ik dachte eindelyk een klassieke kloeke coureur te zien opstaen. Een man uit één blok, naemelyk het Oostblok, komt me daer zonder specifieke training meedoen voor de pryzen. En dan uitgereekend voor de koers die hy wis ende zeker zou winnen, geeft hy verstek."
Waer waere kik gebleven? A ja, de norsche Peter Saghan. De Pryskamp daar in Oei, die zou hy op één been, wat zeg ik, op enen teen winnen. Hebde ghy dat ook ghezien hoe die mensch daar in Italien omhooghen reed? Daar in den Tirreno. Teghenwoordig spreken ze van Tirreno-Adriatico, maar in mynen tyd, hadden we aan één woord genoeg om te weten welke koers wy betwistigden. Maer daer dusch, maekte hy iedereen en niet in het minst zynen kopman, ne zekeren Vincenzo Nibali, gewoonweg belaghelyk. Be-la-ghe-lyk!
Op het gheveltje van Oei zou Saghan dat ghewenn overdoen. Ze spreken daar in Oei van den Muur, maar den enighen Muur staat in Gheeraerdsberghen. Zeker nu ze die in Berlyn afghebroken hebben. Ik en kan my trouwensch niet herinneren dat ik daer in mynen tyd ooit op ghereden heb in Berlyn. Dat moet ik bij gheleghenheid eens vragen aan Rudi Altig. Maer waer ware kik gebleven? A ja, Saghan zoude in Oei gaen winnen. Nu doet hy zelfs niet mee. In mynen tyd hadden we daer één woord voor: ghewoonweg belaghelyk. Be-la-ghe-lyk!
Nu erinner ik my dak ooit wel op nen Berlynschen Muer eb ghereeden. Angela heettede da kind. Van Konditorei Muer. Mor da's ook al van voor uwen tyd, klein kinders.
En laet my nu gheweun gherust.
Roger Frustré
Lees ook:
Roger Frustré, aflevering 1
Peter Saghan ziet er wat norsch uit. Zo heb ik min coureurs het liefste. Zy moeten er niet te ghelukkig uitzien. Koersen is afzien, tedomme. Er schoon uitzien is iets voor het wuft. Hoe meer, hoe liever dat ik ze gedomme zie, dat vrouwvolk!
Waer waere kik gebleven? A ja, de norsche Peter Saghan. De Pryskamp daar in Oei, die zou hy op één been, wat zeg ik, op enen teen winnen. Hebde ghy dat ook ghezien hoe die mensch daar in Italien omhooghen reed? Daar in den Tirreno. Teghenwoordig spreken ze van Tirreno-Adriatico, maar in mynen tyd, hadden we aan één woord genoeg om te weten welke koers wy betwistigden. Maer daer dusch, maekte hy iedereen en niet in het minst zynen kopman, ne zekeren Vincenzo Nibali, gewoonweg belaghelyk. Be-la-ghe-lyk!
 |
| Drie wuven op een reke. Bron: wikimedia |
Nu erinner ik my dak ooit wel op nen Berlynschen Muer eb ghereeden. Angela heettede da kind. Van Konditorei Muer. Mor da's ook al van voor uwen tyd, klein kinders.
En laet my nu gheweun gherust.
Roger Frustré
Lees ook:
Roger Frustré, aflevering 1
Geen opmerkingen:
Een reactie posten