Tirreno-Adriatico: editie 2011

 Het eerste visioen van Monsieur Aribou

Zelfs Cadel stond met de mond vol tanden.
Bron: bonzerwolf

Wij van Wielerg@k vertrouwen blindelings op de inzichten van gebedsgenezer en helderziende Monsieur Aribou. Hoe hij via zijn telepathische gaves vorig jaar van de Tirreno gebruik maakte om meteen ook de trend voor het hele wegseizoen uit te tekenen doet ons omver vallen van verbazing en bewondering. Ook Robert Gesink viel ervan omver. 



Cadel Evans en de smaak van eindzeges
De kangoeroe van BMC was de uiteindelijke eindwinnaar vorig jaar. Aanvankelijk liet hij Robert Gesink in de waan dat de eindzege richting Nederland zou gaan, maar na de rit met aankomst in Castelraimondo nam Cadel de blauwe leiderstrui over. Daags nadien zette hij zijn goede vorm nogmaals in de blauwe verf met ritwinst. Evans had de smaak van de vestimentaire wissels duidelijk te pakken. In juli deed hij dat nog eens dunnetjes over, maar dan in het geel, ergens in een rittenkoers in Frankrijk.

Phil en Cadel kunnen mekaar ook wel smaken.
Bron: HLN

Philippe Gilbert en de rest van de smaakpapillen
De Phille, onze renner van het jaar 2011 (zie "Lees ook", hieronder), liet in de Tirreno van vorig jaar al doorschemeren dat hij van plan was er een serieuze lap op te geven. Hoe hij Wout Poels het nakijken gaf in Castelraimondo deed al vermoeden van Grote Vorm. Op dat moment kon er nog gevreesd worden dat Gilbert te vroeg in vorm was, maar monsieur Aribou wist wel beter... De rest is welgekende wielergeschiedenis.

Boom en Gesink vallen op
De prestaties van onze noorderburen deden de Nederlandse natie al watertandend uitkijken naar het vervolg van het wielerseizoen. Rabobank won verrassend genoeg de openingsploegentijdrit, met Lars Boom als eerste blauwe leider. Boom zou in de afsluitende, individuele tijdrit nogmaals van zich doen spreken, met een verdienstelijke tweede plaats na Cancellara. Robert Gesink reed eveneens een dag rond in het blauw, won het jongerenklassement (de tegenstanders waren eerder kleuters dan jongeren) en eindigde ook tweede, maar dan in het eindklassement.

Fotograaf neemt zeldzaam kiekje van een staande Gesink. Tegen een Boom.
Bron: mobypicture

Boom en Gesink vallen (niet) op (of neer)
Op dat moment kon er nog gevreesd worden dat de Nederlanders te vroeg in vorm waren. En die vrees was terecht. Boom kon niet echt meer opvallen, Gesink kon vooral neervallen.

Lees ook:
Renner van het Jaar, gevolgd door Thor Hushovd: Philippe Gilbert
Cadel Evans - Van loser tot winnaar