Tegenwoordig krijgen renners al eens last van een haperende derailleur of van een slepende rem. Meestal net nadat ze lek gereden zijn. Dan hangen ze aan de auto. Zodat de mecanicien het euvel snel kan verhelpen en ... de renner in kwestie zonder veel trappen het peloton weer bijhaalt. Een renner in een ontsnapping roept al eens zijn ploegleider. Die glijdt dan langs hem, toevallig aan de kant van waar de wind komt. En bergop komt er al eens een extra bidonnetje aan te pas om een handje toe te steken. Met al deze zottigheden lacht Braekevelt.
Poets wederom poets
Laurent Fignon verloor heel nipt de Tour van Greg Lemond. De Amerikaan paste de lepe truc toe om met een triatlonstuur te rijden. Zijn ploegleider José De Cauwer was 's morgens heel vroeg bij een official daarvoor de toestemming komen vragen. Daags na een zwaar feestje is een mens al eens toegeeflijker. Die truc compenseert ruimschoots de streek die Fignon uithaalde. Hij liet zich een heel groot deel van de Tourmalet naar boven duwen door zijn sportdirecteur. Onder het welwillende oog van de chauvinistische Franse koersdirectie. Braekevelt weet dit soort opportunisme ongetwijfeld te waarderen.
Italiaanse finesse
Francesco Moser dreigde de Giro te verliezen. Heel Italië schaarde zich achter hem, de RAI incluis. In de afsluitende tijdrit blaast de helikopter van de tv hem letterlijk vooruit naar de eindoverwinning. Met Moser brak ook het epo-tijdperk aan. Heel het peloton volgde zijn voorbeeld, op de brave Lotto-ploeg na. Braekevelt had toen maar wat graag een volghelikopter bestuurt om zijn renners vooruit te branden.
Den draad
Ergens wel vreemd dat Braekevelt niet op de hoogte was van de superbrandstof epo. Jef huldigde immers het principe: wat je niet ziet, bestaat niet. Hij bracht namelijk ooit een renner terug bij de kopgroep door hem op sleeptouw te nemen. Dat mag u letterlijk nemen. Hij trok hem namelijk voort met behulp van een onzichtbare visdraad. Dat waren nog eens tijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten