Voorbeschouwing Luik-Bastenaken-Luik 2012 - Favorieten: de Italianen (Cunego, Nibali)

Waar men gaat langs Luikse wegen, komt men al eens
een Italiaans vlagje tegen.

Bron: catenacycling.com

De Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik: ze hebben heel wat gemeen. Eén van de opvallendste gelijkenissen is dat het koersen zijn waar Belgen en Italianen tuk op zijn. Als we de zegelijst van beide koersen immers bekijken, zien we één opvallende constante. Telkens hebben de Belgen de meeste zeges behaald. Even telkens gevolgd door de Italianen op een verdienstelijke tweede plaats. De Italianen hebben bijgevolg een traditie hoog te houden. Geen wonder dan ook dat er enkele heel interessante Italiaanse sujets naar Luik komen afgezakt zondag.




Vincenzo Nibali
Met Nibali is in het in Luik-Bastenaken-Luik als met goede wijn: met de jaren wordt hij beter. Zijn eerste uitslag ooit liet weinig opzienbarends verwachten: 71e in 2007. Steil achterover vallen we daar niet van. Vincenzo evenmin blijkbaar. Daarom dat we hem pas 3 jaar later weer zien opduiken in Luik, als 29e. Toen begonnen we al lichtjes achterover te hellen. Vincenzo begon de smaak van L-B-L te pakken te krijgen.

Fluogroen mannetje al eerder gespot in naaldboomomgeving.

Bron: roadcycling.com

Vorig jaar was het exponent van zijn opmars: 8e, dezelfde plaats als hij behaalde in de net verreden Waalse Pijl. Het lijkt dus dat Nibali nu pas écht de smaak van de Ardennen te pakken heeft. Naaldbossen, everzwijnen en ander wild: houd u vast aan de naalden van de bomen, want zondag passeert een fluogroen Italiaantje dat nog een stapje vooruit wil zetten...

Enrico Gasparotto
Mocht Gasparotto vorige zondag niet als eerste op de Cauberg aangekomen zijn, hadden we hem hoogstens een plaatsje tussen de verre outsiders gegund. De Amstel bleek echter geen toevalstreffer: op de nog steilere Muur van Hoei mocht Enrico zelfs tweemaal een ééntje achter zijn naam schrijven: hij werd 11e.

Winnen zien we hem niet doen in Luik, maar iemand als Gasparotto, die een aardig stukje heuvel kan bestijgen en geen strijkijzer is in de sprint, kan zeker voor een dichte ereplaats gaan.

Rinaldo Nocentini
We weten niet hoe het bij u zit, maar telkens wij 's mans familienaam bekijken, moeten wij - waarschijnlijk ingegeven door een tijdelijk gebrek aan zuurstoftoevoer naar de hersenen - aan onschuld ("innocenti" of zo) denken. Nochtans is de Italiaan in Franse loondienst geen koorknaapje. De modale wielerliefhebber zal hem vooral kennen van zijn ettelijke dagen in het geel in de Tour van 2009. De opmerkzame wielerliefhebber zal de laatste weken vooral opgemerkt hebben dat Rinaldo in vorm is.

... Damiano Cunego

't Is een kleine deugniet, de kleine prins.

Bron: telegraaf.nl

De kleine prins ten slotte, we krijgen er van tijd tot tijd grijsgroen haar van. Eerst hemelen we hem op voor de Waalse Pijl, besluit meneer de Ronde van Trentino te gaan rijden (en er een etappe te winnen). In onze eer gekrenkt, overwogen wij even om hem dan maar dood te zwijgen voor komende zondag. Maar het Lampre-mannetje is vrij goed op dreef dit seizoen en stond bovendien al eens (in een ver verleden) op het podium in Luik. We gunnen hem dan ook een tweede kans.
Maar als hij, net als in de Amstel Gold Race, weer van plan is een onvervalste low five te gaan doen met het asfalt, beloven wij dat we hem dit seizoen compleet laten vallen. Uit principe.

Lees ook:
Dossier Luik-Bastenaken-Luik 2012
Dossier Waalse Pijl 2012