maandag 31 oktober 2011

Erg, erger, ergst

De organisatoren van de Tour de France moeten gedacht hebben: “Wat die van de Giro kunnen, dat kunnen wij ook.”

De Giro geeft het voorbeeld
Cadel houdt het kopje scheef om
de modderspatten van Vino te mijden.
De laatste jaren heeft de Ronde van Italië de reputatie haar deelnemers over de meest bizarre wegen te sturen. Zo won Cadel Evans in 2010 de rit van Carrara naar Montalcino door als behendigste modderduivel o.a. twintig kilometer onverharde wegen te trotseren. De zogenaamde strade bianche over sterrato. Dit jaar was Pieter Weening de beste zandduivel.

Aangezien iedereen de rit overleefde, zag de Giro-directie er opnieuw geen graten in om het peloton in de editie van 2012 nog eens op de proef te stellen. De voorlaatste etappe zal aankomen op de beruchte Stelvio-pas… op een onverhard wegeltje dat zich langs en naar de skistations slingert.

De Tour aapt na
Niks van dit alles in de Ronde van Frankrijk. Christian Prudhomme en de zijnen hebben er voor de editie 2012 op toegezien dat de heren renners enkel verhard terrein onder de wielen geschoven krijgen. Toch is dat ook niet helemaal ongevaarlijk.

In de tweede rit, over Waalse wegen, zal het peloton over de Romeinse Steenweg tussen Braive en Moxhe moeten, houder van de twijfelachtige titel “de meest absurde weg van Europa”.


Ideale weg om een peloton van een man of 180 door te jagen, achteraf hun boetes te betalen voor te snel rijden en op te draaien voor de ziekenhuiskosten van de renners die ongewild een verkeersbord mee naar huis hebben genomen. De mensen van Vacansoleil slapen waarschijnlijk enkele nachten niet al te best meer. Al heeft Hilaire belooft niets meer te rammen en is er geen prikkeldraad langs de Romeinse steenweg gespannen.

Hamme-Zogge spant de kroon
En toch, toch kan het nog altijd veel erger. Op dat vlak mogen de organisatoren van de wedstrijd in Hamme-Zogge gerust eens beginnen nadenken over waar ze nu eigenlijk mee bezig zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten