De eerste keer dat we de naam Sagan tijdens de koers hoorden vallen, dachten we spontaan aan Françoise, een Franse schrijfster met naam en faam. Ze dronk bijzonder veel en haar portie drugs heeft ze ook gehad. Ze zei ook dat ze slecht zou leven als ze niet schreef, maar als ze niet leefde zou ze ook slecht schrijven. Haar bekendste werk is “Bonjour Tristesse”.
Die andere Sagan, de Slovaakse renner, luisterend naar de naam Peter, heeft ook snel naam en faam gemaakt. Hij raakte bekend dankzij spraakmakende overwinningen in zijn eerste Parijs-Nice in 2010. Aangezien hij een renner is, heeft hij met Françoise gemeen dat hij veel drinkt. Maar dan non-alcoholisch en om het vochtverlies van het wielrennen te compenseren. Dat hij maar van de drugs afblijft, anders wordt het een triestige ‘Au revoir’ en eindigt de sage in mineur. Of Peter kan schrijven? Hij kan in ieder geval geschiedenis schrijven door de eerste Slovaakse wereldkampioen bij de profs te worden. Zijn eerste kans krijgt hij nu in Kopenhagen. Zijn landgenoot Peter Velits deed hem dat in 2007 al eens voor, bij de beloften.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten