donderdag 3 mei 2012

Giro d'Italia 2012 - voorbeschouwing: de heimwee van Roger


Roger Frustré, aflevering 4
bp.blogspot.com
Zelf reed Roger Frustré graag en goed in Italië. Al willen we dat niet hardop zeggen. Voor je het weet, begint hij daar eindeloos over te jeremiëren. Ja, lap, daar heb je het al.



Den Giro boven allesch
“Ik denk met niet te onderschatten fierheid terug aen myn deelnaemes in Italië. De Italionders zyn een fier volkske. Als ge die dan dag na dag op hun doze kunt gheven voor hun eigen supporters, moogt ge met recht en rede geweldig fier zyn, me dunkt. Italionders, daer kunnen fransozen en zeker spanjolen heel wat van leeren. Ik schat den Giro van Italië zodoende vele maelen hooger in dan den Tour of de Vuelta. Het interesseerde me in mynen tyd zelfs niet om de ronde van Frankryk of die van Spanje uit te ryden.”
Eerst over de meet koomen
“Ik heb dat nooit goed begreepen in die groote rondes. Daer wordt niet gekoerst voor de ritoverwinning, maar voor den besten tyd. Wat is dat nu voor iets? Ge koerst om eerst over de meet te koomen en de anderen te laeten verliezen. Wie eerst over den arrivee komt, dat ziet ge. Wie over alle etappes de snelsten wasch, dat moet ge in cyferkes gaen zoeken. En wie zegt dat die cyferskes just zyn. Aha! Neenee, my hebt ge daer niet mee liggen. Eerst over de meet koomen. Punt aen de lyn! Al de rest is voor mannen die niet tegen hun verliesch kunnen. En zegt nu zelf, in Italië hebben ze dat gesnapt. Den triestigaert die nooit ritten kan pakken, maer zogezegd altijd meekan, krijgt daer een verwyfd roos truiken.”

“En laet my en myn herinneringen nu gherust!”
Roger Frustré

Lees ook:
Dossier Giro 2012

Geen opmerkingen:

Een reactie posten